April 16, 2024

In Nederland staat al een superbatterij… op wielen

Stel je voor dat alle elektrische voertuigen die op dit moment in Nederland rondrijden, hun batterijen bundelen om samen één grote virtuele batterij te vormen: een krachtige superbatterij op wielen, waarin we overtollige wind- en zonne-energie op kunnen slaan op de momenten dat het moet. Op andere momenten, laden we ze op halve kracht of wachten we gewoon helemaal even met laden: voertuigen als flex assets voor de energiebedrijven en netbeheerders.

Dit gaat niet over het kunnen terugleveren van auto’s naar het grid; het gaat over het opladen van de auto's op de momenten dat dit het slimst is. We hebben het dus (nog) niet over wat in de energiewereld een Virtual Power Plant wordt genoemd. We hebben het erover om de batterijen die nu al op vier wielen rondrijden, in te zetten als gebundelde ‘microbatterijen’ in het hele grote grid. Waar je stroom in kan opslaan als het net te vol zit.

Samen kunnen al deze batterijen dan zorgen voor een sterke, flexibele schil in het overvolle stroomnet: zware energievragers die kunnen helpen om het stroomnet te ontlasten - of zich juist even inhouden als het net daarom vraagt. Zo vormen ze eigenlijk zoiets als ‘eendirectionele’ superbatterijen of gridbatterijen - maar dan met software gecreëerd en gedistribueerd over het hele energienet - desnoods internationaal.

Op die manier slimmer omgaan met onze stroom, hoeft geen toekomstmuziek te zijn. De technologie om laadpunten en voertuigen decentraal aan te sturen aan de hand van de vereisten van het lokale stroomnet, bestaat reeds. Stekker doet dit al.

De kunst is: digitale toegang krijgen tot het voertuig of het laadpunt, en die aansturen op een manier die bevredigend is voor alle betrokken partijen.